Wpływ krzemu na układ kostny – badania

Od wieków rośliny kumulujące krzem takie jak skrzyp polny (Equisetum arvense) były używane leczniczo. W latach 70-tych ubiegłego wieku temat krzemu był coraz chętniej eksploatowany przez naukowców i badaczy. Wyniki ich pracy jednoznacznie wskazują pozytywny wpływ tego pierwiastka na życie ludzi. W tym wpisie koncentrujemy się na układzie kostnym.

Krzem, układ kostny i nie tylko

Lista zalet stosowania krzemu w kontekście rozwoju wielu układów w organizmie człowieka jest bardzo długa. Obejmuje ona m.in. pozytywny wpływ na:

układ kostny
układ sercowo-naczyniowy
układ odpornościowy
tkanki, organy
skórę, włosy, paznokcie
i in.

Przełomowe lata 70-te

Pierwszych mocnych argumentów potwierdzających pozytywne działanie krzemu na układ kostny dostarczyła Dr. Edith Carlisle w 1972 roku. Przełomowe okazały się jej badania nad wpływem diety ubogiej w krzem na deformację szkieletu i nieprawidłowości w budowie stawów u kurcząt. W tym samym roku dr Schwartz opublikował podobne wyniki badań dotyczące szczurów. Naukowiec zauważył, że koncentracja wapnia, cynku i magnezu była zbyt niska w kościach udowych i kręgach piersiowych zwierząt przy diecie ubogiej w krzem.

Pierwsze badania odnośnie pozytywnego wpływu krzemu na układ kostny zwierząt przeprowadzono w 1972 r.

Z roku na rok temat wpływu krzemu na układ kostny był coraz chętniej wykorzystywany przez naukowców. Wielokrotnie potwierdzono w ten sposób pozytywny wpływ krzemu biorącego udział w procesach biologicznego formowania tkanek łącznych, kości, chrząstek i skóry.

W następnych latach pojawiły się kolejne artykuły o wpływie krzemu na kości i tkanki chrzęstnej u ludzi i zwierząt.

Nie tylko zwierzęta

Pierwsze wyniki badań dotyczące wpływu krzemu na układ kostny organizmy ludzkiego opublikowano w 1979 roku. Zespół naukowców pod przewodnictwem A. Schiano przeprowadził badania na temat wpływu roztworu zawierającego krzem (do picia lub wstrzykiwania) na wzrost objętości istoty gąbczastej kości (TVB – trabecular bone volume) u ludzi. Stwierdzono wówczas znaczny wzrost TVB u pacjentów dostających roztwór w stosunku do pacjentów, którzy roztworu nie otrzymywali.

Wątek wpływu krzemu na układ kostny kontynuował jeden z członków zespołu A. Schiano (F. Eisinger). Przewodził on grupie badawczej , która w 1993 roku wykazała wzrost gęstości kości udowej przez podawanie preparatów ze zwiększoną zawartością krzemu u kobiet chorych na osteoporozę.

Badania nad właściwościami krzemu prowadzone są od kilku dziesięcioleci.

W trakcie ostatnich kilku dziesięcioleci przeprowadzono znacznie więcej praktycznych badań nad wpływem krzemu na rozwój układu kostnego. Nie sposób wszystkich przywołać w jednym wpisie.

Poniżej odnośniki do kilku najważniejszych prac: